Wat zijn de verschillen tussen schuren en schrapen?

Dit is een zeer goed onderwerp om hier te hebben aangezien er in houtbewerkingskringen een actieve discussie gaande is over het overmatig gebruik van schuren om hout glad te strijken in de moderne tijd.

Hoe verhouden beide technieken zich tot elkaar? In termen van resultaat, kosten, toepasbaarheid op verschillende houtsoorten, verschillende vormen van werkstukken en zuiverheid van het proces.

Waar mogelijk is het schuren altijd te prefereren. Dat is een sterke stelling, maar het is gemakkelijk te onderbouwen.

Resultaten Met behulp van conventionele schrapers en als het goed wordt geschraapt is het mogelijk om een oppervlak te creëren dat klaar is voor afwerking, dus dat komt overeen met ongeveer 180-240 korrelpapier. In het algemeen geldt dat hoe kleiner de braam op de schraper, hoe fijner het oppervlak.

Met behulp van een onconventionele schraper, een met een scherpe meskant, kunt u een nog fijner oppervlak krijgen, gelijk aan 600 korrel, zo niet hoger. Dit is echter in bijna alle gevallen niet nodig en kan contraproductief zijn als een houtoppervlak dat glad is en bestand is tegen afwerking. Op zeer harde, harsrijke harsrijke houtsoorten kan door het schrapen van de mesrand een prachtig oppervlak ontstaan, waarbij niets meer nodig is dan een harde polijstbeurt om een glans te creëren.

Maar over de gladde oppervlakteschrapers praten is slechts het topje van de ijsberg, aangezien u met slechts één gereedschap van gezaagd timmerhout direct naar een afwerkingsklaar oppervlak kunt gaan, in plaats van door de korrels heen te werken omdat we schuurmiddelen moeten gebruiken - waardoor een kaartschraper letterlijk het equivalent is van schuurpapier van 60 korrel tot en met 220.

Kost Er is eenvoudigweg geen vergelijking op het gebied van kosten. Zoals ik het graag zeg, een schraper is als een oneindige stapel schuurpapier, wat een nette truc is voor iets dat misschien 10 USD kost en in het beste geval gratis kan zijn.

De kosten verbonden aan schuurpapier bouwen en bouwen in de loop van de tijd omdat schuurpapier een verbruiksgoed is (en voor de beste resultaten moeten gebruikers worden aangemoedigd om het te gebruiken en het vaker weg te gooien), maar kaartschrapers zijn levenslange tools. Meerdere looptijden in feite; als je voor je kleinkinderen zorgt, kan het zijn dat je dezelfde kaartschraper gebruikt die je vorige week hebt gekocht of voor jezelf hebt gemaakt.

Toepasselijkheid op verschillende soorten hout Er is hier enige onenigheid over. Het conventionele denken is dat je geen zachthout kunt schrapen, maar zoals Chris Schwarz over heeft geschreven en zoals ik zelf ook heb ontdekt, kun je dat wel.

Scraping kan goede resultaten bereiken in vrijwel elk hout in goede staat, zeker in hardhout. Gespalkt hardhout kan een probleem vormen, omdat gebieden binnen de spalting zacht en ‘punky’ kunnen zijn, wat betekent dat ze te zacht zijn om met succes te schrapen.

Schoonheid van het proces Dit kan worden samengevat met: schaafsel, niet stof.

Andere voordelen Snelle Ondanks het feit dat het een handproces is in vergelijking met een aangedreven proces, is het eigenlijk sneller om van ruw hout naar afgewerkt te gaan. Snelle Uiteraard is er geen vergelijking tussen een handproces zoals schuren en elektrisch schuren, wat een belangrijk voordeel is voor die houtbewerkers in huis (uw familieleden en buren zullen u dankbaar zijn. Plus geen oorbeschermers of oordopjes meer voor u. Nooit meer verstoppen In tegenstelling tot schuurpapier kan een schraper niet verstoppen. Harsenhout kan een residu achter de rand opbouwen, maar dit is gemakkelijk te schrapen of weg te vegen in een oogwenk. Werken aan afwerking en hout Met een lichte aanraking schrapers zijn geweldig voor het gladstrijken van kleine onvolkomenheden in de afwerking, maar zijn eigenlijk verbazingwekkend goed in het volledig verwijderen van afwerking indien nodig.

Disadvanteges Het kan niet allemaal op zijn kop staan. Schrapen is een handproces, dus per definitie vereist het spierkracht. Bij grote projecten in het bijzonder kan het schrapen extreem vermoeiend zijn, niet alleen op de armen maar vooral op de kleine spieren in de hand door de conventionele handgreep zoals op de bovenstaande afbeelding. Dit kan enigszins worden gecompenseerd door gebruik te maken van een commercieel schraapvlak of -houder, of een zelfgemaakt houten equivalent:

Ik vraag me af of ik het schuren zou kunnen vervangen door schuren, hetzij geheel of gedeeltelijk.

Ik ben een groot voorstander van schuren en gebruik het zoveel mogelijk om het stof van houtbewerking tot een minimum te beperken, maar het kan niet volledig de plaats innemen van schurend papier/films/doeken. Soms is een snelle veeg met een stuk van 150 papier alles wat nodig is, zodat er geen reden is om in alle gevallen religieus te schuren.

• *

Traditionele versus ketterse schraperslijpen De traditionele manier om een kaartschraper te ‘slijpen’ is als volgt samen te vatten: vijlen van de rand, slijpen van de rand tegen een steen om vijlsporen te verwijderen, slijpen van beide platte kanten om braam te verwijderen van het vijlen, voorbereiden van hoeken voor braamvorming door vlak te polijsten (‘tekenen van het staal’), tot slot het draaien van de braam met behulp van de slijpsteen. Het proces is niet bijzonder lang of betrokken, maar sommige gebruikers hebben moeite met het herhaalbaar bereiken van goede braamvorming over de gehele breedte van de schraper. Het hele proces is niet elke keer nodig, een De braam kan een paar keer worden omgedraaid voordat de rand opnieuw moet worden voorbereid.

Er is echter een sneller modern alternatief: elke stap overslaan, behalve de eerste.

Na het vijlen is er al een braam langs elke rand van de schraper, wat natuurlijk precies is wat het slijpproces probeert te creëren. Ze zijn duidelijk niet zo verfijnd als die van de conventionele prepareermethode, maar ze zijn wel in staat en door het gebruik van fijnere vijlen kan de braam kleiner en minder ruw worden gemaakt dan die van een medium of bastaardmolenvijl.

Door het gebruik van de kaartschraper direct na het vijlen wordt het prepareerproces van minuten letterlijk naar seconden geknipt, waarbij niet meer dan 10-20 seconden nodig is om te doen. Door de snelheid en het gemak is de gebruiker eerder geneigd om te slijpen dan om het slijpen uit te stellen tot voorbij het punt waar de schraapresultaten niet zo goed zijn als ze zouden kunnen zijn.

Aanwijzing: naast kaartschrapers zijn er ook kastschrapers, die niet precies hetzelfde zijn. Meestal zijn de bladen dikker en wordt de rand anders voorbereid (met een 45° afschuining en een uitgesproken braam aan de apex) en worden ze bijna altijd gebruikt in een of ander schraapvlak.

• *

Homemade of aangepaste kaartschrapers Schrapers werden traditioneel gemaakt van oude zaagbladen die gebroken of gebogen waren en niet meer bruikbaar konden worden gemaakt. Dit is nog steeds een levensvatbare manier om je eigen schraper te maken. De zaagbladen kunnen worden afgezaagd met een motorapparaat met een zaagschijf of snijschijf, of zoals gebruikelijk door door te zagen met een ijzerzaag (tip: pak de zaagplaat met schroot aan beide zijden vast om

te voorkomen Als u wilt experimenteren met meskantenschrapers, boxcutterbladen en enkelzijdige scheermesjes zijn uitstekende kleine schrapers, perfect voor randen van de plank, om in krappe hoeken te komen en om het oppervlak fijn te kunnen bijwerken. Ze zijn ook uitstekend geschikt voor het gladstrijken van kleine onvolkomenheden tussen de afwerkingslagen. Het afronden of “kloppen” van de hoeken kan aan te raden zijn om te helpen voorkomen dat er sporen achterblijven in het werk.

Het slijpen van deze messen is mogelijk, maar lastig om goed te doen (zeer ondiepe afschuining) dus het kan nodig zijn om er een te gebruiken tot het niet meer goed schraapt en dan weg te gooien.

Voor grotere oppervlakken kan een keukenmes in gebruik worden genomen, zelfs goedkope roestvrijstalen messen hebben staal dat aan de taak is. Deze kunnen naar behoefte worden geslepen of opnieuw geslepen met alle conventionele middelen, ik gebruik een standaard staafvormig messtaal en staal de rand zodra het schraaprendement daalt en er geen schraapsels meer worden geproduceerd.

Hoe verhouden beide technieken zich tot elkaar? In termen van resultaat, kosten, toepasbaarheid op verschillende soorten hout, verschillende vormen van werkstukken en netheid van het proces.

Goede vraag.

Als inleiding op een diepgaande vergelijking tussen schuren en schrapen laat ik mijn antwoord kaderen in termen van ‘ oppervlaktevoorbereiding’ wat je doet als je ofwel schuurt of schuurt of allebei.

Het doel is om het oppervlak van het hout of het fineer voor te bereiden op een definitieve afwerking, of in het geval van onafgewerkte stukken hout (shoji komt voor de geest) om een definitief oppervlak te bereiken voor gebruik.

De voordelen van de ene methode ten opzichte van de andere zijn het best gedefinieerd in termen van het type afwerking dat je gaat nastreven en de eventuele kosten of tijdsbeperkingen die je project kan hebben (een belangrijke overweging).

Houd er rekening mee dat je de planning achterwege laat, wat een andere zeer haalbare methode van oppervlaktevoorbereiding is, maar ik zal dit antwoord beperken tot de twee methoden die je hebt genoemd.

Abrasives

Abrasives zijn vrij freaking awesome. Maar ze zijn een vrij nieuwe methode om houtoppervlakken te prepareren in de lange geschiedenis van het bewerken van hout. Tegenwoordig is het echter moeilijk om een hobbyist of professional te vinden die zijn deel van de tijd niet heeft besteed aan het ‘schuren’.

Sterke punten

Schuurmiddelen blinken uit op een paar gebieden waar schrapers niet tegenop kunnen.

1. De eerste daarvan is tijd. Als je kisten, kasten of massief houten oppervlakken voorbereidt dan zal je hoogstwaarschijnlijk naar een elektrische of pneumatische schuurmachine toe gaan.

2. 1. Schuurmiddelen kunnen zeer consistente oppervlakken bereiken die het mogelijk maken om je afwerkingsproces vrij voorspelbaar te maken. Als je goed door de singels heen werkt op weg naar je uiteindelijke oppervlak kun je met een beetje oefening een zeer goed voorbereid oppervlak hebben.

3. Veelzijdigheid is een ander gebied waar schuurmiddelen echt kunnen schitteren. Als je een op maat gemaakte mal maakt of een concaaf of convex oppervlak voorbereidt, is schuren met een op maat gemaakte steunschijf of met de hand bijna de enige manier om te gaan, tenzij je op maat gemaakte schraapmesprofielen wilt maken.

4. 1. Gebruiksgemak. Ik denk dat deze voor zichzelf spreekt.

Zwakke punten

Schuurmiddelen hebben een aantal nadelen die je waarschijnlijk al kent:

1. 1. Schuurmiddelen produceren zowel hout als abrasieve mediastof, wat als een beroepsrisico van houtbewerking wordt beschouwd. Dit is nogal wat als u een professional bent. Zelfs voor de hobbyist zult u maatregelen willen nemen om uw blootstelling aan schuurstof te beperken door het gebruik van een soort ademhalingsapparaat van goede kwaliteit en het ventileren van uw winkel. Zelfs achteraf kan dit stof uw longen irriteren als u lang met schuren bezig bent en dus is regelmatig schoonmaken ook noodzakelijk.
2. 1. Schuurmiddelen zijn duur. Ik bedoel dat ze de bank niet zullen breken, maar je zult zeker geld uitgeven aan schuurpapier. En zoals de meeste dingen krijg je waar je voor betaalt.

3. Vlakheid. Als je om wat voor reden dan ook op zoek bent naar een supervlakke ondergrond, kunnen schuurmiddelen je in de steek laten. Door variaties in de hardheid van het hout heeft schuurpapier de neiging om inconsequent materiaal te verwijderen van de meeste houtsoorten. Een extreem voorbeeld is het zogenaamde ‘hartgrenen’. Het verschil in hardheid van het vroege en late hout van de jaarringen is enorm. Het verkeerd schuren van dit hout zal een zeer ongewenst resultaat opleveren zonder zorg.

Schrapers

Zodra de methode van keuze voor de voorbereiding van het houtoppervlak, nu is de schraper gedegradeerd naar de gereedschapskast voor de meeste toepassingen.

Sterke punten

1. 1. Vlakheid. Een goed gepolijste schraper kan gemakkelijk een hoge mate van vlakheid in een oppervlak produceren. Maar laten we dit uitbreiden naar een gebogen schraper en u zult merken dat een schraper ook een zeer ‘echt’ profiel kan houden - goed voor aangepaste lijsten. Maar krijg niet per se het idee dat de schraper uitzonderlijk goed is in vlakheid, want een handvliegtuig zal de schraper elke keer verslaan.
2. 1. Fineer en burls. Waar een handvliegtuig een totaal slechte optie zou zijn, was een schraper de enige andere methode voordat er schuurmiddelen in zwang kwamen. Het is nog steeds een zeer haalbare manier om snel een vers gefineerd oppervlak (denk niet aan multiplex, want dat is al commercieel geschuurd) in de buurt van klaar voor de afwerking te brengen. Schrapers zijn gemakkelijker te controleren bij het prepareren van fineer en laten je ‘doorschuren’ vermijden, wat allemaal te gemakkelijk is met een krachtige schuurmachine van eender welke soort.
3. 1. Gemak. Zie deze kracht van de schraper als een bijproduct van het niet doorschuren van een oppervlak door 4 opeenvolgende korrels. Een goede schraper en de meeste hardhoutsoorten hebben geen gereedschapssporen meer en hoeven alleen nog maar licht geschuurd te worden (320+) om klaar te zijn om te schuren. Als u plannersporen verwijdert met een vlakschuurmachine moet u waarschijnlijk minimaal 180 korrels beginnen en zich een weg naar boven werken.

Zwakke plekken

1. Het is een beetje een trucje om een schraper klaar te krijgen voor gebruik. Maar laat dit feit je nietom te denken dat het gebruik van schuurmiddelen minder vaardigheid met zich meebrengt. Ik heb veel meer meubels gezien die verkeerd geschuurd zijn.

2. Zoals vermeld in de opmerkingen hierboven, kunnen schrapers erg hard zijn voor je handen als ze krachtig worden gebruikt. Ik heb eigenlijk mijn duimen verbrand met een schraapmes door de hitte van de wrijving van het gebruik. Om nog maar te zwijgen van het feit dat er veel uithoudingsvermogen nodig is om iets van formaat te schrapen.

3. Naarmate de omvang van een meubelstuk groeit, heb je waarschijnlijk een ander gereedschap nodig om je oppervlaktevoorbereiding te doen. Een massief houten eettafel moet waarschijnlijk worden gepland of geschuurd, want je zult jezelf slijten bij het afschrapen van die slechte jongen. En als je alles wat je als professionele houtbewerker zou kunnen schrapen, zou je misschien wel verhongeren, gezien de tijd die het zou kosten.

Schrapen is wat ze deden voordat er schuurpapier was. Schrapen levert een ander textuuroppervlak op dat meer aanvoelt als hout, omdat het de houtvezels afschuift in plaats van ze weg te slijpen.

Zandpapier is erg populair omdat de meeste mensen (ikzelf inbegrepen) niet de moeite hebben genomen om te leren hoe ze kaart- en kastschrapers het beste kunnen gebruiken. Omdat jij degene bent die een schraper scherpt, kun je bepalen hoe agressief de snede zal zijn.

Sommige mensen (ikzelf) gebruiken schrapers vooral om lijmverbindingen op te ruimen. Als je een schraper wilt gebruiken, is het belangrijk om te leren hoe je ze goed kunt slijpen en polijsten voor de specifieke toepassingen die je wilt.

Het schuren schuurt het oppervlak af en laat overal krassen achter. Het schuren snijdt de houtvezels af, waardoor er een scherper contrast ontstaat met de nerven in poreuze houtsoorten zoals eiken en walnoot. Bij meer gelijkmatig gekorreld hout zoals esdoorn is het verschil veel minder merkbaar, mits het schuren correct is uitgevoerd.

Wat betreft het resultaat hangt het af van de uiteindelijke afwerking. Voor een volledig poriegevulde afwerking is er vrijwel geen verschil. Voor een dikkere filmafwerking, 2-3 lagen poly, weinig tot geen verschil. Voor een dicht bij de korrel “geoliede” afwerking met weinig filmdikte, is het merkbaar, vooral als het schuren niet correct gebeurt. Meer poreuze houtsoorten zullen meer verschil vertonen.

Een ander aspect is de vlakheid van het oppervlak. Een schraper kan gemakkelijk een oppervlak schuren. Een goed schuurblok of aangedreven schuurmachine zal niet (correct) worden gebruikt. Een Stanley #80 kastschraper is veel beter voor het vlakschuren van een oppervlak dan voor het schuren of schuren met de hand, en zal een vlak oppervlak niet schuren. Voor de hobbyist is de manier om een oppervlak af te vlakken een handvlak, en dan wordt een kastschraper of schraapvlak (of een zeer goed gladder vlak) gebruikt om gereedschapsmarkeringen op te ruimen.

Projectvorm speelt een grote rol. Men zou veel verschillende schraapvormen nodig hebben. Deze kunnen worden gekocht of gesneden uit rechthoekige kaartschrapers - sommige gebruiken gebroken glas. Dit aspect begint de kosten van het schrapen op te drijven. Ik heb veel verschillende schrapers, van rechthoeken tot verschillende gebogen platte vormen en andere die aan handvatten vastzitten. Veel hangt af van het feit of het schrapen bedoeld is voor het verwijderen van de afwerking of voor de voorbereiding van het oppervlak. Er zijn kosten verbonden aan de gekozen slijp-/honingmethode en een polijstgereedschap - carbide heeft de voorkeur en doet het beter, maar gehard staal kan werken.

Schoonheid: subjectief. Mijn ROS aan de winkelvacature vangt het grootste deel van het stof op. Schraapschaafmachines zijn schoner en veiliger dan handschuurstof.

Ergonomie: het vasthouden van schraapmachines met de hand is veel erger dan met de hand schuren of een ROS. Er zijn houders voor rechthoekige schrapers die de ergonomie drastisch verbeteren, en dan zijn er nog kastschrapers die een echte verbetering zijn.

Mijn reis begon met het willen hebben van grote platte oppervlakken, die na het proberen van schuren en frezen van sleeën leidde tot hand schaven en vervolgens schrapers, kastschrapers, en schraapschrapers, wat mijn gebruik van schuurpapier tot zeer weinig reduceerde. Ik gebruik normaal gesproken alleen 320 grit en nu, afhankelijk van het project. Mijn advies is om te beginnen met een #80 kastschraper en te kijken hoe je het vindt.