Wanneer zijn zakgaten een geschikte timmertechniek?

Houd er rekening mee dat die 99 pond voor een enkele verbinding is, waarbij de druk wordt uitgeoefend op de manier van een eersteklas hefboom in het experiment van de heer Wandel. U zult meerdere zakgaten hebben in een bepaalde constructie. Laten we eens kijken naar uw tafelvoorbeeld. Het grootste deel van die druk wordt verdeeld door de poten en in de vloer, zeg maar dat je vier poten en vier planken hebt die samen het frame vormen waar het tafelblad aan vastzit. het wordt ook gebruikt in combinatie met houtlijm (bijv. titebond), dus je kijkt niet alleen naar de sterkte van de schroeven, maar ook naar de lijm.

Zelfs zonder rekening te houden met het feit dat je je zakgaten gaat verlijmen, wordt de druk verdeeld over minimaal twee gewrichten en veel van de druk van iemand die op de tafel leunt gaat in de poten zelf, niet in de klasse één hendel die direct op de verbinding wordt toegepast zoals meneer Wandel gebruikte voor zijn experiment.

Een zakgatverbinding is geweldig voor gezichtsframes zoals rob vermeld. Een vriend van mij heeft een kreg jig gebruikt om zijn bureau te bouwen en het is niet in stukken gevallen om hem heen. Ik zou het waarschijnlijk niet gebruiken voor een keukentafel als enige verbinding, maar ik zou er niet tegen zijn om ze te gebruiken voor het vastklemmen van pengaten en tenonverbindingen.

Eerlijk gezegd denk ik dat het experiment van de heer Wandels misleidend is omdat het laat zien dat een enkele verbinding sterker is, maar de indruk die het geeft is dat je geen zakgaten moet gebruiken omdat ze zwak zijn, en dat is gewoonweg niet het geval. Ik ben benieuwd waarom zijn experiment […] het niet eens is met de beweringen van Kreg uit “onafhankelijke tests.” ](http://www.rockler.com/how-to/pocket-hole-joinery-kreg-jig/) Kreg beweert dat een zakgatverbinding meer afschuifbelasting kan verdragen dan een pengat en een tenenverbinding. Dit kan waar zijn, want Wandel’s test was niet voor een afschuifbelasting. Het is misschien interessant om te zien hoe dat experiment werd gedaan.

Meestal denk ik dat er verzet is tegen zakgatschrijnwerk, omdat het niet “stijlvol” is. Houtbewerkers zien zichzelf graag als rustieke traditionalisten, die een ambacht dat al generaties lang wordt doorgegeven. Zakgaten lijken misschien te veel op een kruk, of zijn te “modern”, maar ze zijn eerlijk gezegd sterk genoeg voor heel wat situaties, inclusief lichte tafels en bureaus.

Zakgatschrijnwerk wordt vaak gebruikt in kastframes, maar het kan ook nuttig zijn in vele andere toepassingen. Jay Bates’ website heeft een hele categorie van projecten hij is gebouwd met behulp van zakgat schrijnwerk, variërend van een sieradenkast tot een stapelbed tot een barkruk.

Zoals met vele soorten verbindingen, zakgat schrijnwerk is sterke genoeg in vele toepassingen. Bijvoorbeeld, er zijn zelfs tutorials over hoe je een werkbank te bouwen met behulp van zakgaten .

Zakgat timmerwerk is eigenlijk gewoon een zeer mooie vorm van teennagelen , dat is een bouwtechniek die vaak wordt gebruikt in de bouw van huizen en kasten.

Je zou meestal niet onderwerpen zakgat verbindingen aan het type stelling kracht aangetoond in Matthias ‘experimenten. Als je wel zakgaten wilt gebruiken in zo'n toepassing, kun je de stellingkrachten versterken met extra dwarsbalken en diagonale schoren.

Hou er ook rekening mee dat een project met zakschroeven niet uitsluitend als enige timmerwerkmethode hoeft te worden gebruikt. U kunt zeker zakschroeven gebruiken voor sommige delen van een project en een andere timmerwerkmethode voor andere delen van het project.

Ik heb een Kreg zakgatmal en ik vind het erg nuttig. Op veel plaatsen waar iemand misschien alleen maar een gelijmde joint heeft zal ik de zakgaten gebruiken om deze te versterken.

De 99lbs. op een joint is eigenlijk nogal wat voor veel joints, omdat de kracht vaak over meerdere joints wordt uitgespreid. Niet alleen dat door meer schroeven toe te voegen verhoog je de kracht. Nu ben ik het er toch over eens dat er genoeg verbindingen zijn waar ik geen zakgat voor zou gebruiken omdat ik het gevoel heb dat ze niet sterk genoeg zijn. Ik neem dat aan op een geval per geval beoordeling.

Ik heb ze vaak gebruikt in mijn boekenplanken om lijmverbindingen te versterken. Het laat me ook ‘sterke’ verbindingen hebben die er ‘anders’ uitzien als ik ze op een andere manier probeer te maken.

Een belangrijk onderdeel is de richting waarin de schroeven de verbinding bij elkaar houden ten opzichte van de richting van de normaalkracht die erop wordt uitgeoefend. Alles wat de schroef ‘uit’ het hout zou ‘trekken’ (zoals zijwaarts draaien) zal uiteindelijk falen.

Elk verbindingstype heeft zijn plaats, en rekening houdend met zaken als tijd, uiterlijk, benodigde sterkte en verwachte levensduur van de verbinding moet in de beslissing worden meegenomen.

Tenzij we het hebben over wat sjiek lijmvrij japans schrijnwerk, is er een fundamenteel verschil: zowel pengat + tenen als duifstaarten worden aan elkaar gelijmd.

Zakgatschrijnwerk wordt aan elkaar geschroefd, waardoor je het weer uit elkaar kunt halen. Als je het resultaat van je werk op een later tijdstip weer uit elkaar kunt halen, zijn de zakgaten in feite superieur aan de andere twee, hoe zwak ze ook zijn of welke mal ze ook nodig hebben.

Als die grote eettafel niet door de deur past, helpen sterke verbindingen helemaal niet. en als je de onderdelen in de kamer aan elkaar lijmt, krijg je de tafel nooit meer heelhuids uit elkaar.

Alles op zijn plaats. Jaren geleden heb ik al mijn faceframes gekrenkt, en keek naar kerels die koekjes gebruikten. Toen ben ik overgestapt op koekjes. Toen er zakgaten op straat kwamen (ze zaten in grote fabrieksmeubels sinds wie weet wanneer) keek ik op die jongens neer. In de afgelopen 15 jaar zijn zakgaten een onmisbaar onderdeel geworden van ons bevestigingsrepertoire.

Faceframes, ja; tafelschorten, misschien; stoelbrancards, nee; lijmen van platte kanten - onnodig, verspillend, en mogelijk schadelijk.

99 lbs toegepast als een eerste klas niveau 15cm van de verbinding is eigenlijk ZEER sterk. Als je een tafel met 4 poten hebt en er een persoon van 400 pond op zit, draagt elk been het overgrote deel van het gewicht naar de grond, het zakgat draagt die lading niet, ze houden gewoon de poten op hun plaats. Het leunen tegen de tafel geeft een zekere mate van kracht die de benen uit elkaar wil trekken/duwen en zal de kracht van het zakgat testen, maar als je weer ergens op leunt gaat het grootste deel van het gewicht door de twee benen die het dichtst bij je staan.

Het slechtste scenario zou een plank in een kast zijn waar de verbinding zelf al het gewicht draagt. Maar als je weer eens 6 zakgaten hebt, gaat je kast dan echt meer dan 300 pond op een plank dragen? Daar zou je een serieuze afwas voor moeten hebben lol.

Waar je geen zakgat voor zou willen gebruiken is zoiets als een stoel. Mensen gooien zich onder verschillende hoeken in stoelen en laten zich vaak met geweld in de stoel vallen. Het is onmogelijk dat een stoel die voortdurend gebruikt wordt, het in de loop van de tijd zou uithouden.

Het beste gebruik van zakgaten in timmerwerk dat ik heb gevonden is als vervanging voor het vastklemmen. Wanneer er niet genoeg klemmen beschikbaar zijn of de vorm van het project het klemmen uitdagend maakt, is het handig om de verbinding te verlijmen en in plaats van het klemmen het zakgat te gebruiken om de stukken te tekenen en bij elkaar te houden.

Ik heb zakgaten gebruikt. De sterkte kan worden verbeterd door meer schroeven te gebruiken. Belangrijker nog, in je ontwerp, zorg ervoor dat het hout het gewicht ondersteunt, en dat de verbinding de dingen op hun plaats houdt, en niet direct het gewicht neemt.

Nagels in het houten frame van je huis houden het hout op zijn plaats, maar ze nemen het gewicht niet direct op, het hout ondersteunt alles.