Hoe ontkoppel ik polyurethaan nadat het gedroogd is en toch zijn afwerking behoudt?

Hoe kan ik het schuren vermijden of verwijderen?

In principe kan je dat niet. Totdat je echt hoge korrels krijgt (ver boven P1200) zie je _ziet de krassen en deze zijn niet geschikt om te ontknibbelen.

Hoe maak ik polyurethaan glad nadat het gedroogd is maar toch zijn afwerking behoudt?

In het algemeen schuur je gewoon niet, dan polijst je het oppervlak. Natschuren zal het kraspatroon ook wat verminderen, in vergelijking met schuren op dezelfde korrel droog, maar het belangrijkste ‘geheim’ is dat je dan wat polijstmiddelen gebruikt om het oppervlak op te schuren/polijsten.

Traditioneel werd het polijsten van een droge afwerking gedaan met iets als rottenstone . Dit wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt door sommige, vooral traditionalisten, sommige high-end houtbewerkers en professionele afwerkers/restaurateurs.

Je kunt dit in theorie volledig met schuurpapier of folie doen, maar je moet dan wel naar extreem hoge korrels gaan en deze kunnen behoorlijk kostbaar zijn. Hoewel dat bij sommigen echt niet nodig is, denk ik dat de meeste mensen vandaag de dag zoiets als een automotive finish polish gebruiken, bijvoorbeeld Simichrome, Flitz of T-Cut om de afwerking uit te wrijven tot zijn uiteindelijke hoogglans.

Hoe schuur ik eigenlijk een punt uit polyurethaan?

Je kunt de schuurmiddelen gebruiken die je al gebruikt, maar een andere tip die je misschien wilt proberen is om de ruwe kant van bruin papier te gebruiken. Dit is net schurend genoeg om de meeste penpunten eraf te halen zonder het risico te lopen om door de afwerking heen te wrijven. Het zal het oppervlak zichtbaar minder glanzend maken, maar als je hard poetst kun je wel wat polijstmiddel terugkrijgen (waardoor je in wezen met zorg iets als een satijnen of halfglanzende afwerking krijgt).

De ideale situatie zou kunnen zijn dat je geen penpunten of onvolkomenheden hoeft te schuren, en als je een speciale afwerkingsruimte of -zone instelt waar pluis of stof tot een minimum wordt beperkt, is dat theoretisch mogelijk. Maar in de praktijk is dit iets waar je soms mee te maken krijgt, dus het is goed om een proces klaar te hebben om het aan te pakken als het toch gebeurt.

Aanwijzing: het afvegen van vernis kan problemen met stofnippels (ook borstelstrepen, loopjes en druppels) bijna elimineren. Het nadeel is dat omdat je de lak zoveel dunner aanbrengt, het veel langzamer gaat en er veel meer lagen (7+) nodig zijn om tot een volwaardige afwerking te komen.

Is de techniek ook verschillend voor glans vs. mat/satine?

Je wordt niet verondersteld om over het oppervlak van gereduceerde glanslakken te werken, alles van mat tot satijn of halfglanzend wordt idealiter aangebracht en met rust gelaten.

Op het pro of high-end niveau is het doel om met behulp van glans een gladde opbouw te krijgen en vervolgens één laag, twee aan de buitenkant, van de gereduceerde glanslak aan te brengen als eindlaag. Het is duidelijk dat je veel moeite doet om ervoor te zorgen dat je geen stof in de omgeving hebt voordat de laatste laag wordt aangebracht.

Een betere manier om een glans onder volledig glanzende lak te bereiken is door het oppervlak van de glanslak af te schuren. U kunt gemakkelijk iets van een subtiel satijn tot volledig mat krijgen, afhankelijk van de grofheid van het gebruikte schuurmiddel (puimsteen in poedervorm, fijne soorten staal- of bronswol, Scotch-Brite of een equivalent daarvan).

Als ik dit doe, zelfs als ik heel licht schuur, zoals een lage drukpas met 400 of 600 of zelfs 1000, komt de textuur er mooi glad uit, maar de polyurethaan is altijd geschuurd met kleine witte vlekken.

Vanuit het geheugen is de richting die ik altijd op blikken poly zie, het schuren van between jassen, niet het schuren na een laatste laagje. Na het schuren (fijn korrelig schuurpapier of 0000 staalwol), veeg je het stof af met een in minerale spiritus gedrenkte doek en breng je de eindlaag aan in een stofvrije omgeving, zodat je niet nog meer punten in de afwerking krijgt. Deze website stelt de volgende techniek voor om een glanzende polyurethaan afwerking te polijsten:

Je moet een polijstpasta voor auto’s en een buffer voor grote oppervlakken gebruiken. Kleine gebieden moeten met de hand worden gepolijst, tenzij u wat funky polijstgereedschap hebt. Zorg ervoor dat de polijstpasta minimaal 4-5 dagen is uitgehard bij 70f. Probeer een niet uitgeharde folie niet te polijsten. Begin voorzichtig, schuur alle onvolkomenheden (natte 1000g) en maak het oppervlak vervolgens goed schoon. Gebruik een fijngesneden reiniger van McGuire’s of 3M en volg de instructies op de fles. Reinig alle resten met een vochtige doek. Herhaal het polijstproces met een wervelende markaverwijderaar. Reinig ook hier alle resten met een vochtige doek en polijst ze met een katoenen doek.

Breng een laatste polijstbeurt naar keuze aan. Dit moet u een tafel geven die als een spiegel is. Probeer dit ook eerst uit op een testpanel om er zeker van te zijn dat het resultaat u bevalt.

• *

Ook de techniek voor glans vs mat/satijn varieert?

Ik denk niet dat u een mat/satijn afwerking zou willen polijsten, omdat het het doel om het te laten glanzen zou verslaan. Ook zijn mat/satijn veel vergevingsgezinder in termen van oppervlakkige onvolkomenheden, zodat het polijstschema dat ik hierboven heb geplakt overkill zou zijn.

Voordat u iets anders probeert, probeer dan eerst het oppervlak te “schuren” met een stuk van een bruine papieren zak. Dat is net schurend genoeg om stof te verwijderen en het oppervlak glad te maken zonder een aanzienlijke hoeveelheid lak te verwijderen, en het is een stuk gemakkelijker dan rottenstenen of andere meer traditionele poetsmiddelen. Zoals elk polijst- en polijstproces zal het de neiging hebben om kleine oneffenheden te verwijderen en het oppervlak glanzender te maken.