Schellak over verf, buiten

Schellak doet het niet goed met water, dat is je uitgangspunt hier. Het is ook relatief broos en met de verwachte beweging in het hout zie je waarschijnlijk problemen met scheuren.

Binding met de verf zou in eerste instantie geen probleem moeten zijn, de waargenomen wijsheid is dat “schellak aan alles blijft plakken en alles blijft plakken aan schellak” en hoewel dat een beetje overdreven is zou het zich heel goed moeten hechten aan zo'n beetje elke verf. Maar misschien zie je de verf na meerdere cycli van zwelling en samentrekking eraf schudden.

Het grootste bezwaar is natuurlijk schellak’s bekende kwestie van vertroebeling bij blootstelling aan water.

Ik ben al eigenaar van de verf en wil niet nog een liter glanzende verf kopen; ik probeer dit te doen met de spullen die ik al op mijn planken heb liggen te verzamelen.

Ik stel voor dat je verdunde vernis probeert te proberen. Het is niet inherent een slecht idee om verf met vernis te bedekken, het is eigenlijk meer algemeen gedaan dat we de neiging hebben om te denken, hoewel dit voor interieurprojecten is. Echter, er is een potentieel probleem hier in dat je waarschijnlijk spar vernis zou willen gebruiken (specifiek geformuleerd om flexibeler te zijn dan gewone lakken) maar dit is merkbaar geel of amber en zou te veel van een kleurverandering kunnen geven voor uw smaak, zelfs als het wordt toegepast in 2-3 dunne lagen.

Mijn vraag is, hoe moet ik verwachten dat een vrij dikke schellakafwerking (over verf) zich na verloop van tijd buitenshuis zal gedragen? Het zal worden blootgesteld aan zonlicht, een breed scala van temperaturen, en veel regen, sneeuw en ijs.

Ik ga verwijzen naar deze draad in dit oude huis voor een aantal van deze antwoorden.

Moet ik verwachten schilferen?

Yep. Schellak zal vocht onder de afwerking opvangen, waardoor de afwerking zelf na verloop van tijd gaat borrelen, afschilferen en afschilferen.

Vlekken? Onzuiverheden (ik heb gehoord dat het bewolkt wordt door vocht)?

Yep en yep. Naast de eerder genoemde problemen met schilferen/pellen, houdt schellak er niet van om nat te worden. Als je ooit een warme of een zwetende drank op een kale schellakhouten ondergrond hebt achtergelaten, heb je de gevreesde ring in de afwerking gezien. Stel je dat voor, maar dan overal, en waarschijnlijk niet uniform. De vertroebeling verdwijnt uiteindelijk (of vermindert), maar dat duurt een tijdje van niet-natte omstandigheden en laag genoeg luchtvochtigheid of hoog genoeg warmte om het te laten gebeuren.

Ander raar spul? Of behoudt het zijn mooie uiterlijk?

Lakken (en andere vernisachtige afwerkingen) houden het gewoon niet goed uit buiten. Het constante geharrewar door UV-stralen en het weer veroorzaakt een ravage aan de film, die vrij regelmatig onderhoud nodig heeft om alles wat op een fatsoenlijke vorm lijkt in stand te houden.

Ik ben al in het bezit van de verf en wil niet nog een liter glanzende verf kopen; ik probeer dit te doen met de spullen die ik al op mijn planken heb liggen te verzamelen.

Als je je tijd niet wilt verspillen met het opnieuw aanbrengen van afwerking, zou ik de kogel bijten en het juiste product nu krijgen.

Ik heb me dit afgevraagd en heb zelf wat geëxperimenteerd. Schellak is de mooiste afwerking, IMO, en niet-toxisch, natuurlijk, heeft karakter, etc– dus natuurlijk wil ik het graag gebruiken. Het antwoord is niet zo eenvoudig. De heldere schuurafdichting en de “heldere” lichtgekleurde schellak zijn niet goed voor buiten. Ik heb het op mijn dek geprobeerd en de schuurafdichting is vertroebeld. Maar toen heb ik een amberkleurige schellak gebruikt en die zag er geweldig uit, het bewolkte niet veel en na verloop van tijd schilferde hij af. Maar ik vond het misschien te gladjes voor een dek. Toen las ik dat kanobouwers de amberkleurige schellak op de bodem van hun boot gebruiken– dus ja, de donkere soort met was wordt in het water gebruikt. Ik heb er een leuning in afgewerkt en die schilferde na een jaar of twee af, maar zag er goed uit. Onlangs heb ik nog wat amberschellak gemengd met lijnolie. Het ziet er goed uit op een antieke manier, maar niet zo goed als schellak alleen misschien. De oude sparrenvernis die ik heb gehoord is gemaakt door schellak plus lijnzaad te mengen voor de soepelheid. Ik vermoed dat het lijnzaad werd verwarmd tot een hoge (450+?) graden zodat de schellak gepolymeriseerd werd. Ik vermoed dit omdat dit de manier is waarop de vernis voor muziekinstrumenten wordt gemaakt - bij die temperatuur treden bepaalde veranderingen op die het moeilijker maken denk ik. Als je dat gaat proberen, zorg er dan voor dat je alle nodige voorzorgsmaatregelen en gezond verstand gebruikt en onderzoek doet naar het verhitten van hete olie. Ik heb niet verhit, ik heb gewoon wat beproefde en echte lijnolie gemengd met amberkleurige schellak. In mijn verbeelding is er een perfecte buitenformule met schellak.

Schellak is misschien wel de slechtste keuze voor het buitengebruik. Als u ooit een nat glas op schellak afgewerkte meubelen zet, zult u een witte ring opmerken. Water verzacht de schellak en overuren zullen van het oppervlak afslijten. Als het zacht wordt met water, voelt het plakkerig aan en dat is een magneet voor stof. Als het opdroogt, zal elk stof of vuil er in wezen aan blijven kleven.

De goedkoopste oplossing, is om de verf gewoon te laten zoals die is en het opnieuw aan te brengen als het er verweerd uitziet. Als de verf die je gebruikt een goede kwaliteit latexverf is, zal deze niet barsten en afschilferen.

Als je een zeer duurzame en relatief goedkope oplossing wilt, haal dan wat polyurethaan (bij voorkeur op waterbasis, omdat het de kleur niet donkerder maakt) en veeg of borstel het op.