Ik vroeg me af of er een penetrerende afwerking bestaat die de buitenkant een beetje hard maakt.
“Deense olie” en andere mengsels van olie en vernis doen dit, maar het levert slechts een bescheiden verbetering op. Eén bron beweert dat het het oppervlak van hout 25 of 30% harder maakt, maar dat moet ofwel een cijfer rechtstreeks van een fabrikant zijn of een schatting van de auteur. Verwacht in beide gevallen dat dit varieert omdat “Deense olie” van merk tot merk aanzienlijk verschilt (sommige hebben meer vernis in de mix en die zullen harder zijn).
Vernis zal het oppervlak ook op een andere manier harder maken omdat het er bovenop zit en niet zo sterk doordringt. Sterk verdunnen van de vernis zal de penetratie slechts in geringe mate bevorderen (veel minder dan men zou denken), behalve op de kopse nerf, maar het is redelijk gebruikelijk om de eerste een of twee lagen te verdunnen en dan over te gaan op zuivere vernis of vernis die slechts in geringe mate verdund is voor de afwerklagen, dus als dit de penetratie ook maar enigszins zou helpen, is er weinig reden om het niet te proberen. Als u de vernis aanbrengt met een doekje in plaats van met een kwast of roller, zal het bovenstaande sowieso vanzelf gebeuren.
general finishes poly (high performance) op waterbasis.
Dat is geen penetrante afwerking. Een van de redenen voor de klassieke lichtere kleur en minder figuurcorrectie door polys op waterbasis is dat ze minder in het houtoppervlak dringen dan hun tegenhangers op oliebasis (men zegt dat ze het hout minder goed “bevochtigen”).
Hoewel aflakken van dit type in het geheel niet lijken op vernis op oliebasis, harden ze het oppervlak toch op vergelijkbare wijze uit, hoewel meestal niet in dezelfde mate.
Ik wilde ook de kist schilderen. Zou ik voor of na de poly op waterbasis schilderen, als het hoofddoel van de poly is om het hout een beetje te verharden?
Over het algemeen als je gaat verven en lakken gaat de lak er na de verf op. Dit is echter geen harde regel en er is geen technische reden waarom je niet over hout zou kunnen schilderen waarop poly op waterbasis is aangebracht (vooral als het maar één dunne laag is) en dan één of meer volgende lagen aanbrengen om de verf van een beschermlaag te voorzien.
Een volle, glanzende vernislaag zou voor verf een hechtingsprobleem opleveren, op precies dezelfde manier waarop verf moeilijk hecht op glanzend plastic (want dat is precies wat uitgehard poly op waterbasis is, een soort plastic). Maar een dunne laag op hout geeft een oppervlak met een overvloedige textuur, van microscopisch tot macroscopisch, waarop verf geen problemen zou moeten hebben om zich te hechten. In geval van twijfel toch lichtjes schuren of schuren alvorens te schilderen.
Hout wil in het algemeen niet dat er dingen in doordringen, dat ligt niet echt in zijn aard. Daarom is het zo makkelijk om na het beitsen per ongeluk door te schuren tot het kale hout, en dat is met beitsen die speciaal gemaakt zijn om “diep door te dringen” zoals de fabrikanten ons allemaal graag vertellen! Op het eerste gezicht zou het verschil in penetratie tussen een penetrerende afwerking en vernis op oliebasis dus eigenlijk heel klein zijn, een verschil van slechts een paar duizendsten (honderdsten van een mm) op zijn best.